Zit ik lekker rustig op de camping te genieten van de zon, komt er een man voorbij gelopen met een trainingsbroek, een tanktop inclusief biervlek, gouden ketting, sportsokken in slippers voorbij gelopen. Hij had twee kratjes bier weg te brengen naar de supermark voor zijn dagelijkse statiegeld. Nu heb ik dagelijkse statiegeld zelf erbij bedacht om het erger te maken, maar goed. Die man kwam in ieder geval voorbijgelopen. Een man met een karakter, vast en zeker. Een man met inhoud, ook dat zal vast allemaal waar zijn. Maar wat ik op dat moment zag was een typetje een fantastisch karikatuur. Het idee schoot ineens in mijn hoofd, wat als een klassiek stuk in deze setting zou afspelen op de camping. Het klassieke taalgebruik moet dan plaatsmaken voor de directheid. Minder poëzie en meer hardheid.
Hamlet was voor mij het ideale stuk. Het heeft alles. En als ik zeg alles, bedoel ik ook echt alles. Corruptie, actie, religie, dood, verleiding, wraak, waanzin, liefde, ontrouw en zelfs incest. Zie je wel……alles.
Ik ben eigenlijk gelijk die dag al gaan schrijven. De scenes een samenvatting geven over wat er nu eigenlijk gebeurt, stap voor stap naar het einde van het verhaal toe. Dan kom je erachter dat je niet zo stoer moet doen en te denken dat Hamlet van begin tot eind uit je hoofd kent. Ik moest het echt weer gaan lezen. Ik moest het niet gaan bezoeken of online kijken hoe anderen Hamlet gespeeld hebben. Het moest en zou mijn vertaling worden van het origineel, of in ieder geval, wat er dichtbij in de buurt kwam
.
De zinsbouw en constructie van woordkeus van Shakespeare is natuurlijk prachtig en je moet het ook een paar keer lezen, voordat je goed en wel door hebt wat de betekenis is. De tekst op zichzelf is een personage in het stuk van Hamlet. Dit omzetten naar directheid was lastig, omdat ik ook wel de woorden zo mooi vond. Maar goed, schrijven in schrappen. Met de botte bijl erin hakken en het zo maken dat het uitgesproken zou worden door mensen die liever de hele dag met een biertje zitten en lekker naar volksmuziek luisteren. Hamlet werd op die manier de fonetische “Hemlut”.
Het heeft mij in totaal 2 weken gekost om het script te schrijven. Met dat idee naar RISK toneel in Rotterdam gegaan. Ik had daar al eerder gewerkt met voor “The King is Dead, Long Live the King” en “Vast en Zeker”. Helaas werd ik niet direct aangenomen en gingen er 2 jaar overheen. Die twee jaar hebben ervoor gezorgd dat ik het script niet verder ging verbeteren, maar in een mapje op mijn laptop heb laten staan en eigenlijk ben gaan vergeten. Tot ik een bericht zag op Facebook dat RISK weer op zoek was naar een regisseur.
Eindelijk kon ik weer aan de slag met een groep jonge mensen die dolgraag aan de slag wilde met een toneelstuk. Weer een lekker diverse groep met een mooie mix van ervaren en onervaren. Deze mix heeft mij ertoe gezet om het script te herschrijven en alle mannelijke rollen te ruilen met de vrouwelijke rollen. De powervrouwen van camping ’t Deentje (verwijzing naar Denemarken). Ik kon hierdoor ook andere grappen erin plaatsen en het echt een stuk maken wat bij iedere speler zou passen.
De spelers hebben allemaal keihard gewerkt en het was ook echt een geweldige groep. We hebben moeilijke momenten doorstaan toen we niet in persoon met elkaar konden repeteren. De momenten dat we elkaar enkel nog online zagen waren zwaar en ik had soms echt het gevoel om de handdoek in de ring te gooien, want dit was zo moeilijk. We hebben volgehouden en we hebben vooral woord gehouden: We gaan deze voorstelling spelen!
En het was fantastisch!!!
Dank aan: Britt, Emma, Inez, Jasmijn, Leonie, Liz, Lynn, Matthijs, Max, Pleun en Sammie voor jullie prachtige inzet en vertrouwen in mij als jullie regisseur.
Reactie schrijven