20. maart 2024

Ze zeggen wel eens vaker dat een toneelstuk eigenlijk nooit af is. Het is altijd in ontwikkeling. In dit geval, is het toneelstuk toch echt af. Nu dat ik deze tekst schrijf, merk ik weer dat het zo lastig is om te accepteren dat we een voorstelling maar zo weinig spelen. Het is lastig om publiek te krijgen en de zaal goed te vullen, maar toch. Het verhaal wat je geschreven hebt tot leven zien komen, is echt geweldig om mee te maken. Dat wil je eigenlijk zo vaak mogelijk zien. Voor de mensen die...

20. juni 2023

De titel van deze blog zegt eigenlijk al wat we gaan doen. We gaan aan de slag met stabiel. Een toneelstuk in een iets traditionelere vorm. Een toneelstuk over een gezin dat zich afspeelt in een woonkamer. Het is ook verder niet de bedoeling dat we een klucht gaan maken en Het is ook zeker niet de bedoeling dat het op een klucht gaat lijken. Dit moet een toneelstuk worden wat serieuzer is. Niet dat ik bedoel te zeggen dat ik nooit toneelstukken maak of een serieuze manier, maar In dit...

17. mei 2023

Eindelijk aan de slag met een idee wat al een tijdje in dat kale bolletje zat te spoken. Een interactief tonseelstuk, waar het publiek gevraagd gaat worden of ze kunnen helpen bij het oplossen van een moord. Het risico is altijd groot wanneer je van het publiek gaat vragen om mee te doen in een voorstelling. Als het publiek dit van te voren weet, zijn ze mogelijk vaak al wat losser. Maar nooit helemaal. Ik kan me herinneren dat het soms erg gevaarlijk kan zijn om bepaalde interactie van je...

17. mei 2022

Zit ik lekker rustig op de camping te genieten van de zon, komt er een man voorbij gelopen met een trainingsbroek, een tanktop inclusief biervlek, gouden ketting, sportsokken in slippers voorbij gelopen. Hij had twee kratjes bier weg te brengen naar de supermark voor zijn dagelijkse statiegeld. Nu heb ik dagelijkse statiegeld zelf erbij bedacht om het erger te maken, maar goed. Die man kwam in ieder geval voorbijgelopen. Een man met een karakter, vast en zeker. Een man met inhoud, ook dat zal...

22. september 2021

We waren weer van de parij bij Wonderlijk Delfshaven. Tijd voor een minder serieus toneelstuk, waarin we vooral onszelf niet al te serieus moeten nemen. Fredje was geweldig leuk om te maken. We hebben met z'n allen (Rocco, Frances, Yvonne, Lisette en ik) heel veel en hard gelachen. Ik had al een tijdje een kort verhaal in mijn hoofd van een man die in huis woont met meerdere vrouwen met de ilusie dat hij heel gewild is

16. november 2020

We verhuizen naar een nieuw huis. Het huis is niet nieuw, maar voor ons is het nieuw. Het is van 1930, dus nieuw is niet nieuw, maar toch wel een klein beetje. Ja, we gaan toch echt verhuizen. Ik neem de tijd voor mijzelf om het te doen doordringen. Ik ga naar een wonderland, iets vers. Een verre herinnering, dit is mijn beloofde land. Mijn Excalibur, mijn nieuwe roots, ons huis. Gek genoeg voelt het als een soort terugkomen, ondanks dat we er nog nooit gewoond hebben. Het is iets magisch. We...

23. september 2020

Het Wonderlijk Delfshaven avontuur zit er weer op. Wat ben ik blij dat we onze voorstellingen hebben kunnen geven. De lockdowns hebben de nodige kunst en cultuurprojecten op hun gat gezet. We willen allemaal heel erg graag weer heel erg graag spelen. Dat is wat het is, spelen. Als toneelspeler wil je graag een verhaal vertellen. Hetzelfde als een boek voorlezen aan een kind. Samen in een verhaal duiken en doen alsof de rest van de wereld even niet bestaat. Een nieuwe wereld bouwen, alsof het...

18. mei 2020

Wat ben ik er klaar mee om te zeuren over het thuis zitten. Daarom heb ik ook helemaal geen zin om een blog te schrijven om aan te geven hoe moeilijk het allemaal is, of vervelend, of saai. Dat weet je zelf ook wel. Dus dat heeft geen verdere uitleg nodig. Ook ga ik niet beginnen over wat nou een feit of een leugen is op internet. Er zijn veel voor mij geweest die dat vertellen en vervolgens al hun gedeelde berichten als sneeuw voor de zon zien verdwijnen. Ik wil liever nuttig vertellen over...

05. juli 2019

Soms zeggen ze wel dat de reis belangrijker is dan de bestemming. Maar wanneer de bestemming drie voorstellingen zijn, staat de bestemming als onderdeel van de reis. Het was niet altijd even makkelijk om zo'n grote groep aan de praat te krijgen. Veel spelers staat gelijk aan aandacht verdelen. Dat is heel erg moeilijk wanneer de één net iets meer aandacht vraagt dan de ander. Ik mag niet klagen over de taken waarvan ik wist dat ze er zouden zijn. Dus in plaats van klagen, zet ik dit maar om...

09. april 2019

Het is zover. De generale repetitie. Een moment waar ik zin heb in de voorstellingen. Een moment waar ik blij ben dat ik de maandagavond weer vrij ben. Het was hard werken om Verstandsverduistering te krijgen waar het nu is. Vorig jaar kreeg ik het script van Lisette, om mij te laten zien wat ze geschreven had. Mijn mening was nu even niet belangrijk. Heel voorzichtig heb ik haar laten weten dat ik het echt een filmscript vond, of iets voor een televisie serie. Als de dood was ik. Hoe zeg je...